Deze morgen staan we opnieuw op met een volledig ondergesneeuwd landschap en na alweer een heel lekker ontbijt rijden we eerst naar 2 "watervallen", de Barnafoss en de Hraunfossar.
Onderweg krijgen we algauw, na de zon van daarnet, een eerste sneeuwstorm over ons heen. En wij niet alleen...
We weten echter ondertussen dat deze 'IJslanders' perfect opgewassen tegen deze weersomstandigheden, gelukkig maar...
Deze foto kan niet beter aantonen hoe snel het weer hier verandert. Links trekt de sneeuw weg, terwijl rechts al de zon terug komt piepen.
Barnafoss is eigenlijk meer een kolkende watermassa die door een heel smalle rotsdoorgang geperst wordt, terwijl bij de Hraunfossar over een afstand van meer dan 900 meter vele waterstroompjes vanuit het lavaveld Hallmundarhraun in de rivier stromen. Dit lavaveld ontstond door een uitbarsting van een vulkaan die nu onder de Langjökull gletsjer ligt. Omdat dit lava poreus en waterdoorlatend is, en op een harde en waterdichte ondergrond ligt, stroomt smeltwater en regenwater tussen het lava en de harde ondergrond naar beneden totdat het bij de Hvítá-rivier als het ware uit de muur komt. Een zeer bijzonder uitzicht.
Beiden liggen op een paar honderd meter van elkaar en worden dus samen bezocht. Er is een parkeerplaats en (betalende) toiletten voorzien. Bovendien zijn er recentelijk ook heel mooie platformen aangelegd vanwaar men beide natuurspektakels heel goed kan zien.
We wachten nog even tot een volgende sneeuwstorm voorbij is en gaan dan eerst naar de Barnafoss. De naam van de waterval betekent "kinderwaterval" en is van een legende afkomstig. In vroegere tijden was er ter plaatse van deze waterval een natuurlijke brug, die door de mensen uit de omgeving werd gebruikt als ze naar de kerk gingen. Er zouden twee kinderen van deze brug afgevallen en verdronken zijn, waarop de moeder deze natuurlijke overgang zou hebben vernietigd, met de bedoeling dat dergelijke ongevallen nooit meer zouden gebeuren.
Er is echter ook nu nog steeds een natuurlijke brug aanwezig, waar het water met veel geraas onderdoor stroomt.
We hebben al heel wat "echte" watervallen gezien in ons leven en deze is dan ook maar een flauw afkooksel daarvan. We zouden er nooit speciaal naartoe rijden, maar vermits we wél de Hraunfossar wilden zien, is dit mooi meegenomen. Op dus naar dit wél spectaculair natuurfenomeen. waar het water als het ware uit de rotsen/lava komt gestroomd.
Het weer wordt steeds beter en beter en nadat we gisteren (en ook daarnet nog) bijna uit onze kleren waaiden, zien we nu zowaar de kans om eens met de quadcopter luchtbeelden te maken. Deze video wordt later gemonteerd samen met andere luchtbeelden. Althans, indien de wind ook de volgende dagen enkele keren achterwege blijft.
Het is ondertussen dicht tegen de middag en we vinden ergens in the middle of nowhere zowaar een winkel waar men ons 2 verse broodjes kan maken. We mogen gewoon zeggen wat we willen en na zowat 10 minuten krijgen we bijzonder lekkere broodjes (het stevige, bruine brood op zich was om van te watertanden) voorgeschoteld. Daar stellen we ook vast dat we toch blijkbaar niet de juiste auto gekozen hebben bij Hertz...
Deze monsterachtige 8x8 trucks worden vanaf de lente ingezet worden om over Europa's 2e grootste ijskap te rijden, de Langjökull. Hier is men nu ook bezig met een knap staaltje ijsconstructie: vanaf juni kan men er niet enkel óp rijden, maar men is nu ook een tunnel aan het graven waardoor men ook volledig ónder de ijskap kan.
Na onze lunch rijden we naar Deildartunguhver, een heetwaterbron. Het IJslandse woord hver betekent warme bron en deze ligt ligt naast de boerderij Deildartunga, vandaar de naam. Het is qua volume de grootste heetwaterbron van Europa en ze produceert 180 liter water per seconde met een temperatuur van bijna 100°C. Voordat de betonnen constructie voor het opvangen van het hete water gemaakt was, stroomde het water vrijelijk weg. In die tijd was dit de grootste "kokende rivier" ter wereld. De bron is vrij toegankelijk.Het hete water wordt gedeeltelijk via pijpleidingen afgevoerd naar Borgarnes en Akranes (respectievelijk 34 en 64 kilometer verderop) waar het voornamelijk voor de verwarming van de huizen wordt gebruikt. Ook het zwembad in Borgarnes gebruikt het water uit de warme bron. Als men een douche neemt in een straal van 65km rond de bron, dan is dit met dit water. Vlakbij komt overigens een varensoort voor die nergens anders dan in IJsland voorkomt, namelijk de dubbelloof.
En we hebben ook al een nieuwe vriend...
Laatste stop voor vandaag wordt het Thingvellir National Park. Daar kunnen via meer dan 1 weg naartoe, ofwel via de "gewone" asfaltwegen, ofwel via "onze" wegen, namelijk dirt roads... En dat hebben we dan ook gedaan...met de GoPro op de voorruit...
De eerste dirt road/shortcut gaat naar het enig mooie Foraging-Hvalfjordur fjord, dezelfde waar we eergisteren ook waren, maar nu met beter weer. Onderweg opnieuw heel wat plaatjes als het ware geplukt uit een publiciteitsfolder voor IJsland.
--> Alle wegvideo's worden aan 1,5x de werkelijke snelheid weergegeven <--
En dan komen we bij de Foraging-Hvalfjordur fjord en zien we dit...
Volgende dirt road wordt misschien wat meer tricky vermits die op de IJslandse website voor road conditions vermeld staat als "difficult driving", vergezeld van code roze. Er zijn nog 2 'slechtere' codes: zwart (difficult road conditions) en rood (impassable). Maar ach, we zien wel hoe ver we geraken en desnoods keren we terug...
We rijden opnieuw door een schitterend landschap.
Op een bepaald ogenblik komen we echter opnieuw in een sneeuwstorm terecht en moeten we echt stoppen omdat we ab-so-luut geen halve meter meer kunnen zien.
Onderstaande foto heb ik genomen met het portier open en zo beschermd tegen de sneeuw.
En 5 minuten later...
Gelukkig weten we al dat het gezegde '"if you don't like the weater in Iceland, wait 15 minutes" volledig klopt, en inderdaad hoor, na zowat 10 minuten was het opnieuw staalblauwe lucht. We konden onze ogen niet geloven welk pak sneeuw er in die korte tijd gevallen was.
Ik weet niet of het die spijkerbanden zijn, of dat die Kia Sportage zo'n goede auto is, maar het was in elk geval geen enkel probleem om verder te rijden.
Een eerste uitkijkpunt op het Thingvellir National Park.
We komen om 16u58 aan bij het Visitor Center van Thingvellir National Park, maar de Ranger (ik weet niet of dat hier ook zo heet...) neemt net de vlag binnen, maar ze staat ons nog heel vriendelijk te woord. Sowieso zijn we van plan om hier morgen terug te komen en we nemen nu enkel maar een vluchtige kijk van op het uitkijkplatform.
Het gebied van Thingvellir bevindt zich op de scheidslijn van de Noord-Atlantische en Euraziatische platen, en het gebied schuift zich hier dan ook ieder jaar mondjesmaat steeds verder uit elkaar. Dat het op de scheidslijn van twee platen ligt, maakt meteen ook duidelijk waarom het gebied zo vulkanisch actief is. Het is een van de slechts twee plaatsen ter wereld waar het effect van twee grote, uit elkaar drijvende platen zichtbaar is.
We hadden nog een andere dirt road gepland, maar daar staat een bord "impassable" en iets gelijkaardig in het IJslands..., maar we konden ons moeilijk voorstellen waarom die zou "impassable" zijn. Ook hier zijn we dus maar doorgereden. En...we kregen een onwaarschijnlijk mooi uitzicht voorgeschoteld van het, nog voor een deel bevroren, 84km² grote meer van Thingvellir NP met een reflectie van de wolken als was het een echte spiegel. Heel merkwaardig ook was dat er toen geen zuchtje wind was zodat het water écht spiegelglad was. 10 minuten later stak de wind opnieuw op en was het afgelopen met dat uitzicht.
O ja, die "impassable road" zijn we zonder problemen doorgekomen...
We komen rond 18u aan bij het guesthouse Efsti Dalur II.
We krijgen een bijzonder mooie kamer: nagelnieuwe houten cabine, bovendien heel ruim en met een fantastisch uitzicht over de besneeuwde vallei.
We gaan eten in het restaurant van het hotel waar we iets heel merkwaardig zien: de koetjes staan enkel met een glazen wand afgescheiden van de gemeenschappelijke ruimtes. Heel speciaal.
Vandaag was opnieuw een echte topdag. We kunnen maar niet genoeg krijgen van die prachtige landschappen, die sinds gisteren nóg mooier geworden zijn door de grote hoeveelheid sneeuw die er gevallen is.
Het weer: staalblauwe lucht, 10 minuter later hevige sneeuwstorm, enz... Maar al bij al heel mooi, IJslands, weer bij zo'n -2 tot +2°C
Overnachting in Efsti-Dalur II guesthouse
Aantal gereden km: 256
Geen opmerkingen:
Een reactie posten