11 april 2015 Solheimahjaleiga-South Coast-Efri Vik (hotel Laki)


--> We hebben vandaag ontzettend veel mooie foto's gemaakt, té veel eigenlijk om ze hier allemaal weer te geven. We hebben ze echter wel allemaal op onze Flickr-pagina gepost. Klik hier voor het album van vandaag <--

IJsland is het land van vuur en ijs, en nadat we de vorige dagen al het vuur hadden ontdekt, was het vandaag de beurt aan het ijs, in zijn verschillende vormen: ijs-ijs-ijskoude stormwind bij het DC3-wrak van de US Naval, ijs-ijs-ijskoude orkaanwind bij Dyrhólavegur en Reynishverfisvegur waarbij we op deze laatste plaats echt voorovergebogen tegen de wind moesten vechten om terug bij de auto te komen.
Vervolgens rijden we langs de tweede grootste ijskap van Europa (12.000 km²), zijnde de Vatnajökull, om als meest oostelijke bestemming van deze vakantie met open mond (en gelukkig ook open ogen...) te genieten van het het grootste gletsjermeer van het land, de gletsjerlagune Jökulsárlón.

Maar laten we beginnen bij het begin: het DC3-wrak van de US-Naval bij Sólheimasandur, wat eigenlijk maar enkele kilometer van het B&B ligt.

Op 21 november 1973 dient de Douglas R4D-8, op weg van Höfn naar Hornafirði een noodlanding te maken ten gevolge van slecht weer en weinig brandstof. Deze noodlanding verliep zonder problemen en er vielen gelukkig geen slachtoffers te betreuren. De US-Navy was echter van plan om dit soort type toestel niet langer te gebruiken en daarom koos men ervoor om het volledig te strippen en te laten liggen ipv het te herstellen.
De weg er naartoe is een volledige dirt road over gitzwarte vulkaanas.





Mannen blijven altijd een beetje jongens...


De terugweg over de gitzwarte vlakte en op weg naar Dyrhólavegur.

--> Alle wegvideo's worden weergegeven aan 1,5x de werkelijke snelheid <--



Dyrhólavegur is een natuurreservaat dat 80.000 geleden zijn oorsprong kende bij een ondergrondse vulkaanuitbarsting. Er staat een vuurtoren en de uitzichten zijn er fenomenaal. Tussen 1 mei en 25 juni kan de toegang beperkt worden om de fauna en flora te beschermen.









We hebben geen enkele binding met welk automerk dan ook, maar toen we van de vuurtoren terug naar de auto stapten viel dit merkwaardige beeld mij op, waarbij onze huurauto de IJslandse natuur als het ware nog wat extra in de verf zette.


Als we terug naar beneden rijden, is het genieten van de verbluffende uitzichten.








Nu gaat het richting Reynishverfisvegur/ Reynisfjall.



Onderaan de zuidwestelijke hoek van de Reynisfjall, bevinden zich bijzondere, natuurlijke rotsformaties. Deze zijn voornamelijk opgebouwd uit zeshoekige basaltzuilen. Er zijn hier tevens door erosie grotten ontstaan. Die liggen net voorbij de basaltzuilen, maar doordat het hoog water was en de oceaan bijzonder woest was, was het voor ons onmogelijk om tot bij de grot te komen.





Op de terugweg stoppen we nog even bij het pittoreske kerkje Reyniskirkja.


We rijden via de schitterende Ring Road 1 naar het meest zuidelijk gelegen dorp van IJsland: Vík.



Vík telt nog geen 300 inwoners, maar vormt toch het belangrijkste centrum van een groot stuk van IJsland.We maken dan ook van de gelegenheid gebruik om hier te tanken en te lunchen.

Kerkje van Vík.



Via de Ring Road 1 rijden we dan naar onze laatste bestemming voor vandaag:  het gletsjermeer van Jökulsárlón.
De uitzichten langs deze Ring Road zijn met de staalblauwe lucht in combinatie met de sneeuw, zwarte lava en grote waterpartijen echter zó mooi dat we heel wat fotostops inlassen.










 

Verder richting Jökulsárlón.



Jökulsárlón (gletsjerlagune) is het grootste gletsjermeer van het land met een oppervlakte van iets minder dan 20km² en een diepste punt van ongeveer 248m (het diepste meer van IJsland). Het wordt door een landengte gescheiden van de oceaan. Spectaculair is dat er grote stukken ijs richting oceaan drijven. Deze stukken ijs zijn afkomstig van de gletsjertong Breiðamerkurjökull, wat een uitloper is van de Vatnajökull-gletsjer en waarvan de rand op ongeveer vier kilometer van de kust ligt. Wanneer de gletsjer het
gletsjermeer bereikt, breken dertig meter hoge stukken ijs massaal af, waardoor in de lagune honderden ijsschotsen aanwezig zijn. De ijsschotsen, waarvan alleen de 10% die boven het water uitsteekt zichtbaar is, kunnen wel duizenden jaren in de gletsjer aanwezig zijn geweest.

De ijsschotsen in de lagune hebben allerlei verschillende kleuren. Velen zijn zwart/grijs gekleurd. Deze kleur is afkomstig van het sediment dat door de bewegende gletsjer wordt meegesleurd of van de neerslag die op de gletsjer neerdaalt. Naarmate langs de randen een groter deel van de gletsjer smelt, neemt de concentratie sediment in het nog wel aanwezige ijs toe, waardoor een donkere kleur ontstaat. Andere ijsschotsen zijn helder glinsterend als een diamant. Soms hebben ze een melkwitte of ijsblauwe kleur en soms zijn ze zelfs groen. Ze vormen een wonderlijk landschap in het blauwgroene water van de lagune.
De lagune vormde meerdere malen het decor voor grote filmproducties. Zo werden er delen van twee James Bond-films opgenomen: 'A view to a kill', uit 1985, met Roger Moore als 007 en in 2002 vertolkte Pierce Brosnan die hoofdrol in 'Die another day'. Ook beelden uit de film 'Lara Croft: Tomb Raider', uit 2001, met Angelina Jolie in de hoofdrol en 'Batman begins', uit 2005, zijn bij Jökulsárlón geschoten.

We gaan eerst richting oceaan waar we nog grote ijsblokken in de branding zien drijven. Een enig mooi uitzicht.












Daarna steken we de weg over en gaan we naar het gletsjermeer zelf.













Het is prachtig weer en bovendien zo goed als windstil. Ideaal weer dus om nog wat luchtbeelden te maken. Deze video komt later uiteraard ook op de blog en op Aerialshots.




Op de terugweg naar het hotel hadden we nog een stop bij het Skaftafell National Park gepland, maar dat hebben we, door tijdsgebrek, uitgesteld tot een volgend (zomer)bezoek, ook al omdat dit een echt wandelpark is.
In plaats daarvan stoppen we nog bij de Svínafellsjökull, een kleine gletsjertong van de grote Vatnajökull, IJslands grootste gletsjer en qua oppervlakte in Europa enkel overtroffen door de Austfonna op Nordaustlandet (één van de eilanden van Spitsbergen).

Het wordt al direct duidelijk dat hier we best voorzichtig zijn...


We zijn er uiteraard helemaal alleen en voelen ons echt wel heel nietig naast deze immense ijsmassa.




De zonsondergang geeft een vredig beeld van een nochtans weinig vergevingsgezind landschap.



We maken hier ook nog wat luchtbeelden die later in de video van Aerialshots zullen verwerkt worden.

Een andere tong van de Vatnajökull is de Skaftafellsjökull.


Skaftafellsjökull en Svínafellsjökull op 1 beeld.


En nog is al het moois van IJsland niet opgesoupeerd voor vandaag, want dit krijgen we gewoon te zien langs de Ring Road 1.








En dan krijgen we ook dit nog als toetje...


We zijn pas om 19u30 in het hotel aangekomen en daar was er een super dinerbuffet voorzien waardoor we pas rond 21u30 op de kamer waren.
Waarom we zo laat aangekomen zijn? Heel eenvoudig:vandaag was een dag om in te kaderen en niet direct meer te vergeten. En hoewel we dit verlof eigenlijk nog geen enkele "gewone" dag gehad hebben, stak die van vandaag er nóg bovenuit.

De weersomstandigheden vandaag waren super, met zo goed als de ganse dag staalblauwe lucht, met gelukkig voor de foto's, hier en daar een wolkje. De bijna wind met bijna-orkaankrachtig op de stranden was een zegen om te ervaren aan welke elementen de vissers hier blootgesteld worden. En we hebben inderdaad een vissersboot gezien, bijna een speelbal van de kolkende golven, maar enkel te zien met verrekijker...


Het weer: een schitterende dag met hoofdzakelijk blauwe lucht en 'fotografen'-wolkjes. Soms orkaanachtige wind waarbij we nauwelijks konden blijven rechtstaan en dan weer volledig windstil. -2°C tot +5°C.

Overnachting in Hotel Laki
Aantal gereden km: 382

2 opmerkingen:

  1. Hoe gemakkelijk heb je dat wrak gevonden?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Is niet moeilijk te vinden. We hadden de Gps-cöordinaten en er loopt een dirt road naartoe.

      Verwijderen