Het inchecken verloop heel vlot zodat we nog de tijd hebben om iets te eten vooraleer om 13u30 in te schepen op de vlucht naar Keflavik, de internationale luchthaven van IJsland.
Zoals het de laatste tijd een beetje gebruikelijk te worden bij ons, ook nu weer problemen: er komen 2 passagiers niet opdagen met als gevolg dat hun koffers eerst weer uit het bagageruim moeten gehaald worden. Doordat dit nogal wat tijd in beslag neemt zijn we ondertussen ons tijdslot kwijt zodat we pas na 50 minuten effectief kunnen vertrekken. Maar ach, we worden dit stilaan gewoon en het was bovendien niets in vergelijking met onze ervaringen van afgelopen januari.
5 april 2015 Amsterdam - Keflavik 14u00 - 15u10 Flight time: 3u10
Het valt ons, op een positieve manier, op hoezeer alles aan boord van Icelandair in het kader staat van de promotie van IJsland. Overal vind je toeristische info, de wagentjes waarmee de hostesses het eten en drank brengen zijn ook helemaal gedecoreerd met foto's van watervallen in IJsland. Alle doekjes die op de hoofdsteunen van de zetels liggen, zijn allemaal voorzien van IJslandse wetenswaardigheden en aan boord kan men zelfs tickets boeken voor de rechtstreekse bussen van de luchthaven naar alle hotels in Reykjavik.
Heel leuk allemaal zonder dat het storend overkomt. We hebben de indruk dat de IJslanders gewoon heel erg veel van hun land houden.
Na slechts 2u50 vliegen en na het bekijken van een video op de iPad landen we om 15u40 in IJsland.
Zoals we verwacht hadden is het weer er barslecht en zien we pas de grond als we zo goed als landen. Het vliegtuig parkeert overigens ook ergens ver van een gate zodat we via de trappen en een bus naar de terminal moeten. Zodra we uit de deur van het vliegtuig uitstappen waaien we bijna uit onze, gelukkig warme, kleren. Bovendien is het ook aan het regenen zodat we heel snel de bus induiken.
Niettegenstaande er heel wat vliegtuigen net aangekomen zijn, zijn de koffers er bijzonder snel. Daar kan men in Brussel/Zaventem nog heel wat van leren.
We halen onze huurauto op bij Hertz en dat is een Kia Sportage met automatische versnellingsbak en full option, inclusief navigatiesysteem en parkeercamera.
In de VS controleren we altijd eerst de banden en geven de voorkeur aan M(ud)+S(now) banden omdat die het best zijn op gladde ondergrond. Nou, hier gaan ze nog een heel stuk verder: op onze auto geen M+S, noch winterbanden, maar direct spijkerbanden.
Daar hebben we vorig jaar in Noorwegen al eens kennis mee gemaakt, maar nog nooit zelf mee gereden. Behalve het feit dat ze iets meer geluid maken, merken we verder geen verschil.
We rijden direct richting Reykjavik, waar we na zowat 50 minuten aankomen.
We rijden eerst nog langs de Sun Voyager, een beeld van Jón Gunnar Árnason en een ode aan de zon voorstellend. Volgens de kunstenaar staat dit Vikingschip symbool voor nieuw, onontdekt gebied. Het schip staat aan de Sæbraut, aan de Faxaflói baai met Mt. Esja op de achtergrond. Deze laatste ligt echter grotendeels in de wolken.
We checken in bij Hotel Plaza rond 18uen gaan daarna nog lekker eten in restaurant Uno.
Vandaag alvast hetzelfde vastgesteld als in Alaska: de plaatselijke bevolking trekt zich echt niets aan van de regen. Net zoals in Alaska zitten/staan ze hier buiten in de regen ook vrolijk te keuvelen met elkaar. En...zo goed als allemaal met een gigantische ijshoorn. We hadden dit reeds gelezen, maar konden het maar moeilijk geloven, maar inderdaad hoor, toen we vanavond nog wat rondliepen in Reykjavik, in regen en wind, kwamen we opvallend veel mensen tegen met een ijs(je)...
Het weer: België/Nederland: zonnig. IJsland: regen, strakke wind en 7°C.
Overnachting in Plaza Hotel Reykjavik
Aantal gereden km: 55
Geen opmerkingen:
Een reactie posten